700 χρόνια ιστορία-αστροφυσική-γεωλογία

  Αφιερωμένο στον Υπουργό μας, Λευτέρη Αυγενάκη, Μια χρυσή πινακίδα που γράφει επάνω της ΖΑΠΠΕΙΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ», κοσμεί εδώ και 3 αιώνες την είσοδο του μεγάρου αυτού στο κέντρο της Αθήνας, που μένει εκεί καλογυαλισμένη και ασάλευτη χρόνια τώρα, μέσα από το πέρασμα δεκαετιών. Τριγύρω αλλάζει η χώρα, άλλαξε το νόμισμα, οι συνθήκες ζωής και οι ίδιοι οι άνθρωποι. Μέσα σε καύσωνες και πλημμύρες, μέσα σε χιόνια, αλλάζοντας η θερμοκρασία της μόνο σε παγωμένο μέταλλο ή καυτό που το ζεσταίνει ο ήλιος, μένει εκεί ασάλευτη και αιώνια, κι ούτε σεισμοί, ούτε φωτιές και καταιγίδες δεν την αλλάζουν. Γράφει επάνω το όνομα του εθνικού ευεργέτη, που χρηματοδότησε και κληροδότησε στον εξάδερφο του Κωνσταντίνο, την κατασκευή αυτού του μεγάρου, που μοιάζει με αρχαιοελληνικό και ρωμαϊκό ταυτόχρονα δημιούργημα με το χαρακτηριστικό μεγάλο αίθριο και τις κολώνες στην είσοδο και στο περιστύλιο να θυμίζουν αρχαιοελληνικό ναό. Δημιούργημα του αρχιτέκτονα Χάνσεν με την επίβλεψη του Τσίλλερ, γερμανού αρχιτέκτονα και φί

  Η πήλινη αυτή κατασκευή, αποτελούσε μία πυξίδα, η οποία ανάγεται στα γεωμετρικά χρόνια και βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο Ναυπλίου. Στην διακόσμηση της παρατηρούμε στο κάτω μέρος της, να υπάρχει το σχήμα της σβάστικας, σε κάθε δεύτερη εικόνα. Η δικαιοδοσία της ανήκει στην εφορία αρχιοτήτων Αργολίδας και βρέθηκε στην Αρχαία Ασίνη.  Μας έρχεται από την μακρινή περίοδο σε μας, από το 1100 π.Χ. μέχρι το 750 π.Χ. η οποία χαρακτηρίζεται ως γεωμετρική. Η περίοδος αυτή ξεκινά από το τέλος της μυκηναϊκής περιόδου, η οποία συμπίπτει με την "κάθοδο των Δωριέων", και χαρακτηρίζεται από διακόσμηση με στενές ζώνες, μετόπες στο λαιμό, στην κοιλιά ή στον ώμο των αγγείων. Στα διακοσμητικά μοτίβα παραηρούμε μαύρες ταινίες, τεθλασμένες γραμμές, διαγραμμισμένα τρίγωνα και ομόκεντρους κύκλους, ημικύκλια που σχεδιάζοντας με διαβήτη , στον οποίο είχε επάνω προσδεθεί ένα πολλαπλό πινέλο. Κατά την πρόοδο της γεωμετρικής περιόδου, τα σχήματα γινόταν όλο και πιο πολύπλοκα.  Η ελληνική λοιπόν σβάσ

 Ήταν γύρω στο 2008, όταν από το επίπεδο του δρόμου στην γωνία των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου έβλεπα και φωτογράφισα ένα αρχαίο πηγάδι, στέλνοντας τις φωτογραφίες μαζί με μία επιστολή στο υπουργείο πολιτισμού για να ρωτήσω για την τύχη των αρχαίων που βρισκόταν εκεί.  Είχα λάβει απάντηση ότι τα αρχαία θα διασωθούν και θα είναι επισκέψιμα. Διαβάζω τώρα ότι όντως αυτό έγινε, καθώς αποσπάστηκαν για να μεταφερθούν ξανά στον σταθμό του μετρό της Βενιζέλου όπου οι πληροφορίες μου από το ιντερνετ και από βίντεο σχετικής εκπομπής ανέφεραν ότι θα γίνουν επισκέψιμα και τα αποσπασθέντα τμήματα σε ένα μνημειακό σύνολο. (https://www.protothema.gr/culture/article/1220308/prasino-fos-anapse-to-kas-gia-ti-meleti-ton-arhaion-ston-stathmo-venizelou-sto-metro-thessalonikis/). Θέλω να σας δείξω μια φωτογραφία, από τα αρχαία όπως ήταν πριν μεταφερθούν.  Είναι και η εικόνα που με προβλημάτισε. Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εστία" στις 15-6-2021. Είναι η υποστύλωση, οι οριζόντιοι στύλο

 Αντίγραφο επιστολής. Στις 10-2-2020 απέστειλα e-mail στην εφορεία αρχαιοτήτων της Θεσσαλονίκης, με στόχο αν υπήρχαν τα αρχεία από τις αρχαιολογικές αυτοψίες και άδειες του 1952, να διορθωθεί η αδικία που έγινε και το αρχαιολογικό έγκλημα, να γκρεμιστούν οι αρχαίες στοές του ιπποδρόμου και ένα μέρος των κερκίδων που κάθονταν οι θεατές, για να χτιστεί στη θέση του πατρικού του παππού μου η πολυκατοικία της πλατείας ιπποδρομίου 21, όπου δίπλα σε αυτήν βρισκόταν και το αυτοκρατορικό θεωρείο, όπου έβγαινε ο αυτοκράτορας στον ιππόδρομο για να παρακολουθήσει το θέαμα.  Ουσιαστικά το μόνο που μπορεί να γίνει πλέον, εφόσον υπάρχουν τα αρχεία, θα ήταν να αναφερθεί ως λάθος η εκτίμηση του 1952 ότι κάτω από το σπίτι του παππού μου και των υπολοίπων σπιτιών που συνενώθηκαν για να χτιστεί η πολυκατοικία της Πλατείας Ιπποδρομίου 21, ότι τα αρχαία εκείνα δεν ήταν αρχαιολογικής αξίας και σημασίας. Και σας εξηγώ παρακάτω το γιατί.  Παραθέτω μία κάτοψη του ιπποδρόμου με την θέση του θεωρείου. Από ότι κα

  Η ελιά των μασόνων στο πάρκο Θεοτοκοπούλου. Εκεί που κατά την ενετοκρατία ήταν το δουκικό ανάκτορο. Στις αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκαν τα ίχνη της φυλακής που βρισκόταν κάτω από το ανάκτορο και λίγα μέτρα αριστερά εκεί που βρίσκεται σήμερα το κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στην οδό Μινώταυρου 10 και λίγο πιο κάτω σε έκταση, βρισκόταν το παρεκκλήσιο του ανακτόρου, εντός της αυλής που βρισκόταν μέσα στο ανάκτορο. Αυτό κατά τον 14ο αιώνα μετατράπηκε από τους ίδιους τους Ενετούς σε κέντρο βασανιστηρίων των Κρητικών αγωνιστών της ελευθερίας (Ζαμπέλιος Σπυρίδων, Κρητικοί γάμοι). Την περιοχή του πόνου και του αίματος σημαδεύουν οι ροταριανοί το 2011, στις 5-6, για την ημέρα περιβάλλοντος, υιοθετώντας την ελιά που βρίσκεται απέναντι από το άγαλμα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, μπαίνοντας από το πάρκο αριστερά. Γιατί το κάνουν αυτό οι μασόνοι; Γιατί γνωρίζουν ότι σε αυτά τα σημεία που μαρτύρησαν άνθρωποι, και μάλιστα πολλοί άνθρωποι, ο χωροχρόνος εμφανίζει την τάση να καμπυλώνεται με μεγάλη συ

 Τι είναι λοιπόν αυτό το μυτερό βουνό που μοιάζει με κώνο ηφαιστείου και όλοι βλέπουμε όταν βρισκόμαστε στην παραλιακή οδό του Ηρακλείου; Είναι το οροπέδιο του Στρούμπουλα. Και όμως είναι κώνος Ηφαιστείου. Που έχει εκραγεί σε άγνωστο σε μας χρονικό σημείο. Η μεγαλύτερη μαρτυρία του είναι ίσως οι ελαφρόπετρες που βρίσκονται σε παραλία μετά από εκείνη του Φόδελε, στην παραλία του Κορακιά, αλλά η πιο σίγουρη μαρτυρία είναι τα ηφαιστειακά πετρώματα τα οποία βρέθηκαν ανάμεσα σε φλέβες χαλαζία στην περιοχή της Παντάνασσας (Φασουλάς 2001).  Τα ηφαιστειακά πετρώματα ευρίσκομενα χαρακτηριστικά σε περιοχές ρηγμάτων της Ελλάδας που έχουν δώσει και μεγάλους σεισμούς τα τελευταία 50 χρόνια, είναι πετρώματα που σχηματίστηκαν μετά από ηφαιστειακή δραστηριότητα (ηφαιστεικές εκρήξεις). Πρόκειται για το μάγμα (λάβα) που βγαίνει από το ηφαίστειο και ψύχεται και σταθεροποιείται (εξαιτίας της διαφοράς θερμοκρασίας)  πάνω στην επιφάνεια της γης.  Η ελαφρόπτερα δημιουργείται όταν κρυώνει κατά το κοινώς λεγόμ

    Στον Κόφινα (κορυφή Αστερουσίων) έβγαινε ο ήλιος και φαινόταν σαν να πηγάζει να βγαίνει μέσα από την κορυφή, όπως τον έβλεπαν από την κεντρική αυλή του ανακτόρου της Φαιστού (στο δεύτερο επίπεδο του ανακτόρου, όπου και τα βασιλικά διαμερίσματα). Τον έβλεπαν να λάμπει, Φαι ( F ) στός, που στα αρχαία σημαίνει λαμπρός τόπος. Τόπος που λουζόταν στο φως. Εξ που και η ιδέα για το πολύθυρο, στου νεαρού πρίγκιπα την κατοικία, εκεί στο δεύτερο επίπεδο. Μπορεί η ονομασία να παραπέμπει και στον θεό Ήφαιστο, τον λαμπρό θεό που χρησιμοποιούσε την φωτιά και το σίδερο, και έτσι πίσω από τα βασιλικά δωμάτια του πρίγκιπα υπάρχουν τα εργαστήρια των μεταλλουργών. Ασχολούνταν οι Μινωίτες στην Φαιστό πολύ με την μεταλλουργία.                           Οι βάσεις, τα περβάζια από το «πολύθυρο», που ήταν μινωϊκή εφεύρεση       Είναι γνωστό ότι οι παλαιοχριστιανικοί ναοί πατούν πάνω σε αρχαιοελληνικά ιερά, τα οποία υπήρχαν ως αστρικές πύλες , δίοδος εξωγήινων και γενικά επικοινωνία της γης με άλλ