Η ελιά των μασόνων στο πάρκο Θεοτοκοπούλου.
Εκεί που κατά την ενετοκρατία ήταν το δουκικό ανάκτορο. Στις αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκαν τα ίχνη της φυλακής που βρισκόταν κάτω από το ανάκτορο και λίγα μέτρα αριστερά εκεί που βρίσκεται σήμερα το κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στην οδό Μινώταυρου 10 και λίγο πιο κάτω σε έκταση, βρισκόταν το παρεκκλήσιο του ανακτόρου, εντός της αυλής που βρισκόταν μέσα στο ανάκτορο. Αυτό κατά τον 14ο αιώνα μετατράπηκε από τους ίδιους τους Ενετούς σε κέντρο βασανιστηρίων των Κρητικών αγωνιστών της ελευθερίας (Ζαμπέλιος Σπυρίδων, Κρητικοί γάμοι).
Την περιοχή του πόνου και του αίματος σημαδεύουν οι ροταριανοί το 2011, στις 5-6, για την ημέρα περιβάλλοντος, υιοθετώντας την ελιά που βρίσκεται απέναντι από το άγαλμα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, μπαίνοντας από το πάρκο αριστερά. Γιατί το κάνουν αυτό οι μασόνοι; Γιατί γνωρίζουν ότι σε αυτά τα σημεία που μαρτύρησαν άνθρωποι, και μάλιστα πολλοί άνθρωποι, ο χωροχρόνος εμφανίζει την τάση να καμπυλώνεται με μεγάλη συχνότητα. Και φυσικά αυτό μπορεί να δημιουργήσει ρωγμή στο χωροχρόνο και επικοινωνία με το σχετικό παρελθόν και μέλλον. (Αλβέρτος Αϊνστάιν, Θεωρία της Σχετικότητας).
Στην Θεσσαλονίκη, στον δρόμο που μεγάλωσα στην Πλατεία Ιπποδρομίου, το 1978 γκρεμίστηκε με τον σεισμό η πολυκατοικία που βλέπουμε στην δεύτερη εικόνα. Στον παλιό ρωμαϊκό ιππόδρομο τον 4ο αι μ.Χ. ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Β είχε σφαγιάσει άλλοι λενε 7.500, άλλοι 15.000 Θεσσαλονικείς, στην πραγματικότητα λόγω στάσης στα οικονομικά μέτρα του αυτοκράτορα. Τα πτώματα τα είχαν στιβάξει στο σημείο ακριβώς που χτίστηκε 16 αιώνες μετά η πολυκατοικία αυτή που κατέρρευσε στον σεισμό, πριν τα θάψουν στο κοιμητήριο της οδού Μοναστηρίου στον νέο σιδηροδρομικό σταθμό.
Στην συγκεκριμένη πλατεία που δημιουργήθηκε στη θέση του ρωμαϊκού ιππόδρομου, έγινε και εκτέλεση δύο νεομαρτύρων επί τουρκοκρατίας και επίσης υπήρχε και ένα αστυνομικό τμήμα (γωνία πλ. ιπποδρομίου και Ιωάννου Σβώλου) όπου την περίοδο της δικτατορίας βασάνιζαν αντιφρονούντες του καθεστώτος.
Πολύς πόνος βιώθηκε και πολύ αίμα και οι μασόνοι σημάδεψαν λοιπόν το σημείο που ήταν η πολυκατοικία στην οποία σκοτώθηκαν οι περισσότεροι ένοικοί της και σήμερα βρίσκεται το μέγαρο Μπίλλη, που φυλοξενεί το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης με μία πυραμίδα-ρόμβο πάνω από την είσοδο του κτιρίου. Όπως πυραμίδα είναι το σύμβολο των μασόνων.
Παρόμοια μασονικά σύμβολα βρίσκονται και στην οδό Ελένης Ζωγράφου όπου ανεβαίνοντας στο αριστερό μας χέρι βρίσκονται τα τείχη της πόλης και δεξιά οι κήποι του Πασά. Και στο σημείο αυτό υπάρχει έντονη καμπυλότητα του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου και φυσικά αίμα χύθηκε στην καστρόπολη στους πολέμους, αλλά και λίγο πιο πάνω στις φυλακές Επταπυργίου όπου γίνονταν βασανιστήρια και εκτελέσεις.
Είναι μια γνώση, που την σημαδεύουν για να την γνωρίζουν οι ίδιοι και αποφάσισα να φέρω στο φως στα δύο ιστορικά μυθιστορήματα μου.
Γράφωντας για το Ηράκλειο της Κρήτης στο βιβλίο μου (Οδός Θεοτοκοπούλου- https://www.openbook.gr/odos-theotokopoyloy/) και για την Πλατεία Ιπποδρομίου στο παράρτημα στο τέλος του βιβλίου μου (Μαζί στη ζωή, μαζί και στο θάνατο- https://www.openbook.gr/mazi-sti-zoi-mazi-kai-sto-thanato/).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου