700 χρόνια ιστορία-αστροφυσική-γεωλογία

 Ήταν γύρω στο 2008, όταν από το επίπεδο του δρόμου στην γωνία των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου έβλεπα και φωτογράφισα ένα αρχαίο πηγάδι, στέλνοντας τις φωτογραφίες μαζί με μία επιστολή στο υπουργείο πολιτισμού για να ρωτήσω για την τύχη των αρχαίων που βρισκόταν εκεί.  Είχα λάβει απάντηση ότι τα αρχαία θα διασωθούν και θα είναι επισκέψιμα. Διαβάζω τώρα ότι όντως αυτό έγινε, καθώς αποσπάστηκαν για να μεταφερθούν ξανά στον σταθμό του μετρό της Βενιζέλου όπου οι πληροφορίες μου από το ιντερνετ και από βίντεο σχετικής εκπομπής ανέφεραν ότι θα γίνουν επισκέψιμα και τα αποσπασθέντα τμήματα σε ένα μνημειακό σύνολο. (https://www.protothema.gr/culture/article/1220308/prasino-fos-anapse-to-kas-gia-ti-meleti-ton-arhaion-ston-stathmo-venizelou-sto-metro-thessalonikis/). Θέλω να σας δείξω μια φωτογραφία, από τα αρχαία όπως ήταν πριν μεταφερθούν.  Είναι και η εικόνα που με προβλημάτισε. Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εστία" στις 15-6-2021. Είναι η υποστύλωση, οι οριζόντιοι στύλο

 Αντίγραφο επιστολής. Στις 10-2-2020 απέστειλα e-mail στην εφορεία αρχαιοτήτων της Θεσσαλονίκης, με στόχο αν υπήρχαν τα αρχεία από τις αρχαιολογικές αυτοψίες και άδειες του 1952, να διορθωθεί η αδικία που έγινε και το αρχαιολογικό έγκλημα, να γκρεμιστούν οι αρχαίες στοές του ιπποδρόμου και ένα μέρος των κερκίδων που κάθονταν οι θεατές, για να χτιστεί στη θέση του πατρικού του παππού μου η πολυκατοικία της πλατείας ιπποδρομίου 21, όπου δίπλα σε αυτήν βρισκόταν και το αυτοκρατορικό θεωρείο, όπου έβγαινε ο αυτοκράτορας στον ιππόδρομο για να παρακολουθήσει το θέαμα.  Ουσιαστικά το μόνο που μπορεί να γίνει πλέον, εφόσον υπάρχουν τα αρχεία, θα ήταν να αναφερθεί ως λάθος η εκτίμηση του 1952 ότι κάτω από το σπίτι του παππού μου και των υπολοίπων σπιτιών που συνενώθηκαν για να χτιστεί η πολυκατοικία της Πλατείας Ιπποδρομίου 21, ότι τα αρχαία εκείνα δεν ήταν αρχαιολογικής αξίας και σημασίας. Και σας εξηγώ παρακάτω το γιατί.  Παραθέτω μία κάτοψη του ιπποδρόμου με την θέση του θεωρείου. Από ότι κα

  Η ελιά των μασόνων στο πάρκο Θεοτοκοπούλου. Εκεί που κατά την ενετοκρατία ήταν το δουκικό ανάκτορο. Στις αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκαν τα ίχνη της φυλακής που βρισκόταν κάτω από το ανάκτορο και λίγα μέτρα αριστερά εκεί που βρίσκεται σήμερα το κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στην οδό Μινώταυρου 10 και λίγο πιο κάτω σε έκταση, βρισκόταν το παρεκκλήσιο του ανακτόρου, εντός της αυλής που βρισκόταν μέσα στο ανάκτορο. Αυτό κατά τον 14ο αιώνα μετατράπηκε από τους ίδιους τους Ενετούς σε κέντρο βασανιστηρίων των Κρητικών αγωνιστών της ελευθερίας (Ζαμπέλιος Σπυρίδων, Κρητικοί γάμοι). Την περιοχή του πόνου και του αίματος σημαδεύουν οι ροταριανοί το 2011, στις 5-6, για την ημέρα περιβάλλοντος, υιοθετώντας την ελιά που βρίσκεται απέναντι από το άγαλμα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, μπαίνοντας από το πάρκο αριστερά. Γιατί το κάνουν αυτό οι μασόνοι; Γιατί γνωρίζουν ότι σε αυτά τα σημεία που μαρτύρησαν άνθρωποι, και μάλιστα πολλοί άνθρωποι, ο χωροχρόνος εμφανίζει την τάση να καμπυλώνεται με μεγάλη συ