700 χρόνια ιστορία-αστροφυσική-γεωλογία

                   Ξεψυχούσε η τουρκοκρατία στην Κρήτη, όταν στις 25 Αυγούστου του 1898, πήγε ο Άγγλος συνταγματάρχης Reid,  στον Τούρκο Βαλή της Κρήτης, τον επικεφαλής μεγάλο Βεζύρη Ετέμ Πασά, και του ζήτησε να του παραδώσει τα κλειδιά για το τούρκικο τελωνείο στο λιμάνι. Αλλά ο πασάς  είπε ότι δεν έχει τέτοια διαταγή. Και ο Reid του είπε ότι θα σπάσουν την κλειδαριά, για να το ανοίξουν. "Να το σπάσετε" απάντησε ο Ετέμ πασάς, "αν έτσι θέλετε".  Κι όταν πήγαν να το σπάσουν, τους επιτέθηκε ο τουρκικός όχλος, 10.000 φανατισμένοι και σκότωσε 18 Σκωτσέζους στρατιώτες και χιλιάδες χριστιανούς και κατέστρεψαν την πόλη του Ηρακλείου. Τούρκος πολίτης στο Ηράκλειο, εκτός από τους ελάχιστους που συνελήφθησαν, δεν έπαθε κάτι εκείνη τη μέρα, και τα καταστήματα των τούρκων, ήταν κλειστά, σαν να ήξεραν τι θα γινόταν. Και μετά τη σφαγή προσπάθησε ο Ετέμ πασάς να τους σταματήσει. Να τελειώσει κάποια στιγμή η καταστροφή. Επισήμως έπιασαν οι Άγγλοι 17 βαζιβουζούκους Τούρκου

                                 Μήπως τελικά είναι επικίνδυνο να διηγούμαστε τα όνειρά μας, ακόμα και στους δικούς μας ανθρώπους; Καλύτερα να μη γνωρίζουμε το μέλλον; Και ίσως τελικά αυτό να μην είναι στο χέρι μας. Ο βιβλικός Ιωσήφ διηγήθηκε μια μέρα το όνειρο που είδε στα αδέρφια του. Είδε ότι έδενε δεμάτια με σοδειά στην πεδιάδα και ξαφνικά το δικό του δεμάτι στάθηκε όρθιο και έπεσαν όλα τα άλλα και το προσκύνησαν. Και τα αδέρφια του άρχισαν να τον φθονούν, γιατί θεώρησαν ότι το είδε αυτό στον ύπνο του γιατί θέλησε να κυριαρχήσει επάνω τους. Και είδε και δεύτερο όνειρο και το διηγήθηκε στην οικογένειά του. Ότι τον προσκυνούσαν ο ήλιος, το φεγγάρι και έντεκα άστρα. Και ο πατέρας του τον μάλωσε και του είπε «νομίζεις ότι θα πέσουμε κάτω εγώ και η μητέρα σου και τα αδέρφια σου, να σε προσκυνήσουμε;». Όλοι γνωρίζουμε τι έκαναν αργότερα στον Ιωσήφ τα αδέρφια του. Όμως δεν ήταν στο χέρι του να βλέπει αυτά τα όνειρα. Δεν ήθελε να γίνει κυρίαρχος. Ήταν όμως γραφτό. Της μοίρας του. Ήτα

  A τελιέ Ντάντε- To νεοκλασικό κτίριο της οδού Θεοτοκοπούλου Οι φωτογραφίες που λείπουν από το κύριο άρθρο     Η καρέκλα που προορίζονταν για τον Τσάρο. Λεπτομέρειες από το παλιό και αυτό θήρωμα του πρώτου ορόφου. Ενετικής και ίσως και τουρκικής προέλευσης και προσθήκης, σαν τα ανάλογα που υπάρχουν στο μέγαρο Ιτάρ εξωτερικά και απέναντι του, στο εστιατόριο  Veneto , στην οδό Επιμενίδου. Όμορφες σύγχρονες προσθήκες κατεβαίνοντας στο ισόγειο, και στο ισόγειο.   ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:   Ευχαριστώ πολύ τον τωρινό ιδιοκτήτη του οικήματος και την σύζυγό του, για την ξενάγηση και την φωτογράφηση των χώρων του καταστήματος και της οικίας τους.   Ευχαριστώ επίσης και την Κα Βασιλική Συθιακάκη, προϊσταμένη της αρχαιολογικής υπηρεσίας Ηρακλείου, για την καθοδήγηση και την πολύτιμη βοήθειά της, σχετικά με το ανάκτορο του αρχιστράτηγου και την τύχη του μέσα στους αιώνες.     Από την μακέτα του Χάνδακα στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης Και παρακάτω λεπτομέρειες για το που ήταν το παλάτι του Δούκα κα

  Αυτό το κακορίζικο και κακοτράχαλο πράγμα με το ηφαίστειο, που μας έχει διαλύσει με τους σεισμούς και τις εκρήξεις του, χτύπησε μια ακόμα Κυριακή παλιά, κατά τη διάρκεια του Κρητικού πολέμου, το 1650. Την Κυριακή στις 29 Σεπτεμβρίου του 1650 (παλιό ημερολόγιο) σημειώθηκε έκρηξη ηφαιστείου στην Σαντορίνη και έκανε ζημιές και καταστροφές και στην Κρήτη, όπως διαβάζουμε στο ποίημα του Ρεθυμνιώτη ποιητή Μαρίνου Τζάνε Μπουνιαλή.  Έπειτα στις 9 Ιουλίου του 1956, έγινε ο μεγάλος σεισμός των 7,5 ρίχτερ, που τον ακολούθησε ένας δεύτερος 6,9 ρίχτερ, αλλά το ηφαίστειο δεν είχε ξυπνήσει. Δεν ήταν ηφαιστειογενείς αυτή τη φορά οι σεισμοί. Πέραν των τοπικών μεγάλων καταστροφών που σημειώθηκαν εκεί και των θυμάτων, δημιουργήθηκε και τσουνάμι και έκανε ζημιές στα λιμάνια της Κρήτης.  Ένα όμως ήταν το πιο περίεργο φαινόμενο. Τα νερά της λίμνης του Αγίου Νικολάου σηκώθηκαν ψηλά, φούσκωσαν, και μετά ξεβράστηκαν ψάρια ψόφια και η περιοχή μύριζε θειάφι. Προφανώς ψώφησαν από αναθυμιάσεις. Που βρέθηκαν οι α

  Το λήμμα που έγραψα στη Wikipedia, καθώς δεν υπήρχε καμία αναφορά σε αυτήν την συνοικία του Ηρακλείου. Και φυσικα το διεγραψαν, διότι διαγραφούν οι διαχειριστές οτι δεν γνωριζουν οι ίδιοι και δεν δέχονται καμία νεα πληροφορία.  Μαρουλάς Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση Κατεβαίνοντας τα τείχη στην οδό Ικάρου [1] , συναντάμε την Ενετική πύλη του Αγίου Γεωργίου.  [2] Περνάμε την πλατεία Ελευθερίας και κατευθυνόμαστε προς τα κάτω, μετά το αρχαιολογικό μουσείο. Επάνω από τον προμαχώνα, δίπλα στην πύλη, είναι το άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Που το βλέπουμε πριν στρίψουμε στην Πλατεία Ελευθερίας. Αυτή η πύλη κτίστηκε από τους Ενετούς το 1565. Και έβγαινε προς την Ανατολική Κρήτη. Ο Χάνδακας χτυπήθηκε άσχημα από επιδημίες. Επί τουρκοκρατίας το 1717 αποφασίστηκε οι λεπροί να απομακρύνονται από την πόλη. Μέχρι τότε φορούσαν επάνω τους κουδούνια, για να χτυπούν καθώς περπατούσαν και να προειδοποιούν τον κόσμο να μην τους πλησιάζει. Από το 1717 μέχρι το 1903, που άρχισε να λειτου

  Σεισμός στη Ρόδο (1856) Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση Στις  12 Οκτωβρίου   1856  (σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο και 30 Σεπτεμβρίου σύμφωνα με το παλιό το  Ιουλιανό ημερολόγιο  ) σημειώθηκε ισχυρός  σεισμός  στην  Κρήτη   [1] και στη  Ρόδο . Ο σεισμός ήταν ενδιάμεσου εστιακού βάθους και είχε μέγεθος 8,2 στην  κλίμακα Ρίχτερ . [2]  Επειδή δεν υπήρχαν αρκετές μετρήσεις με όργανα, όπως γίνεται σήμερα, αναφέρεται ότι ο σεισμός μπορεί να ήταν 7,7 ρίχτερ. Έγινε στις 3 παρά τέταρτο το ξημέρωμα και το σίγουρο είναι ότι κράτησε παραπάνω από ένα λεπτό. Ο μεγαλύτερος σεισμός που έγινε ποτέ στον Ελληνικό χώρο ήταν αυτός της 30ης Σεπτεμβρίου του 1856, ή 12 Οκτωμβρίου σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο, και έγινε στο ρήγμα της Χάλκης.  Όποτε σύμφωνα με αυτό (13 μέρες πριν μετράμε) ο σεισμός έγινε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1856 μ.Χ. ουσιαστικά ξημέρωμα της 1ης Οκτωμβρίου. Γι αυτό και στο Ηράκλειο όποτε γίνεται μνεία γι αυτό αναφέρεται με την ημερ