Προφητικά όνειρα

 

                              

Μήπως τελικά είναι επικίνδυνο να διηγούμαστε τα όνειρά μας, ακόμα και στους δικούς μας ανθρώπους; Καλύτερα να μη γνωρίζουμε το μέλλον; Και ίσως τελικά αυτό να μην είναι στο χέρι μας.

Ο βιβλικός Ιωσήφ διηγήθηκε μια μέρα το όνειρο που είδε στα αδέρφια του. Είδε ότι έδενε δεμάτια με σοδειά στην πεδιάδα και ξαφνικά το δικό του δεμάτι στάθηκε όρθιο και έπεσαν όλα τα άλλα και το προσκύνησαν. Και τα αδέρφια του άρχισαν να τον φθονούν, γιατί θεώρησαν ότι το είδε αυτό στον ύπνο του γιατί θέλησε να κυριαρχήσει επάνω τους. Και είδε και δεύτερο όνειρο και το διηγήθηκε στην οικογένειά του. Ότι τον προσκυνούσαν ο ήλιος, το φεγγάρι και έντεκα άστρα. Και ο πατέρας του τον μάλωσε και του είπε «νομίζεις ότι θα πέσουμε κάτω εγώ και η μητέρα σου και τα αδέρφια σου, να σε προσκυνήσουμε;». Όλοι γνωρίζουμε τι έκαναν αργότερα στον Ιωσήφ τα αδέρφια του.

Όμως δεν ήταν στο χέρι του να βλέπει αυτά τα όνειρα. Δεν ήθελε να γίνει κυρίαρχος. Ήταν όμως γραφτό. Της μοίρας του. Ήταν το μέλλον του που έβλεπε. Και ήταν τα όνειρα που έβλεπε και εξηγούσε που τον κατέστησαν πρώτο μετά τον Φαραώ και κυρίαρχο, όταν ο Φαραώ της Αιγύπτου είδε ένα όνειρο με τις επτά παχιές και τις επτά ισχνές αγελάδες και τα επτά καλά στάχια και τα αντίστοιχα ισχνά και ηλιοκαμένα, και ο Ιωσήφ του τα εξήγησε και έγινε η αφορμή να διασωθεί η χώρα.

Αυτό ήταν ίσως και ένα από τα θεόσταλτα όνειρα που βλέπει κάποιος, για να τον προειδοποιήσει και να βοηθήσει ο Θεός. Το έστειλε και σε έναν άλλον Ιωσήφ, αυτόν τον μαραγκό που έγινε ο θετός επί γης πατέρας του Ιησού και είδε στο όνειρό του τον άγγελο που τον προειδοποίησε να πάρει τον μικρό Χριστό και την Παναγία και να φύγουν, και έτσι γλύτωσαν από τη σφαγή του Ηρώδη.

 Δεν είναι φυσικά όλα τα όνειρα τέτοια. Ακόμα και αυτά που βλέπουμε και κάποια στιγμή αντιλαμβανόμαστε ότι βλέπουμε κάποια στιγμή στο μέλλον μας, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να το αλλάξουμε.  Καθώς το σχετικό μέλλον, είναι στην ουσία ένα παρελθόν που έρχεται για να μας συναντήσει, και σαν παρελθόν, είναι κάτι που έχει ήδη συμβεί και δεν μπορεί να αλλάξει. Όπως το είπε αυτό ο καθηγητής της Αστροφυσικής Μ. Δανέζης στην ομιλία του στο Ηράκλειο Κρήτης το 2018, και πρότεινε ότι αν θέλουμε να επηρεάσουμε το μέλλον μας, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να σκεφτόμαστε θετικά και να προσπαθούμε στην ζωή μας προς αυτή την πλευρά.

Ας δούμε όμως λίγο και τα υπόλοιπα όνειρα. Αυτά που είναι τα πιο κοινά και αποτελούν έκφραση των πόθων, των επιθυμιών του ανθρώπου. Όνειρα που σχετίζονται με κάποια επιθυμία που γεννιέται από την διατροφική συμπεριφορά της νύχτας που προηγείται του ονείρου. Αν για παράδειγμα, το βράδυ, πριν πέσουμε για ύπνο, φάμε ένα αλμυρό φαγητό, αυτό δεσμεύει το νερό στο σώμα μας, επηρεάζει έτσι τα νεφρά και την ουροδόχο κύστη και εκτός από διούρηση, επηρεάζει και τον εγκέφαλο και ονειρευόμαστε ότι αναζητάμε νερό. Ότι μπορεί να είμαστε, ας πούμε σε μια έρημο και διψούμε. Στην θεωρία του παραδοσιακού κινέζικου βελονισμού τα νεφρά ακούν ενεργειακό έλεγχο πάνω στον ανθρώπινο εγκέφαλο.  Και έτσι η τροφή μπορεί να επηρεάσει τα όνειρα που βλέπουμε.

Τα όνειρα επίσης οδηγούν στην κατανόηση του ασυνειδήτου, όπου απωθούνται ψυχικά γεγονότα, και βοηθά να καταλάβουμε την συμπεριφορά ενός ατόμου, αν είναι παθολογική ή ομαλή. Αυτό βέβαια γίνεται από τους ειδικούς, ψυχιάτρους, ψυχολόγους, ψυχαναλητές.

 

Τώρα, σχετικά με τα όνειρα που ονομάζουμε προφητικά. Ο άνθρωπος, όπως και τα αντικείμενα, τα ζώα και τα φυτά, αποτελούνται από ύλη. Αυτή η ύλη είναι συμπυκνωμένη ενέργεια. Σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας, που εκφράζεται με τον μαθηματικό τύπο Ε= mc2 (εις το τετράγωνο), η μάζα , η ύλη μπορεί να μετατρεπεί σε ενέργεια, επηρεασμένη να το πούμε από την ταχύτητα εις το τετράγωνο, και η ενέργεια να μετατραπεί επίσης σε ύλη.

Κατά τη διάρκεια του ύπνου, το σώμα χαλαρώνει, αποκαθίστανται οι δυνάμεις που έχασε με τις δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της μέρας, ο άνθρωπος δεν αντιδρά στην πραγματικότητα, τα όργανα ξεκουράζονται και το σώμα μειώνει τους ρυθμούς λειτουργίας  του. Η θερμοκρασία του σώματος επίσης πέφτει και λείπει η δράση από τον άνθρωπο, που είναι το χαρακτηριστικό της ξύπνιας ζωής. Τότε η αύρα του σώματος μεγαλώνει, καθώς αυτή η χαλάρωση έχει σαν αποτέλεσμα ένα τμήμα της συμπυκνωμένης ύλης του ανθρώπου, να μετατραπεί σε ενέργεια και να έρθει σε επαφή με το χωροχρονικό συνεχές που μας περιβάλλει και με το οποίο δεν μπορούμε με την ύλη μας συμπυκωμένη, κατά την διάρκεια της ξύπνιας ζωής να έρθουμε σε επαφή. Γιατί είναι αυτή η ανταλλαγή που γίνεται ύλης και ενέργειας κατά την διάρκεια της ισότητας (του ίσον) της μαθηματικής εξήγησης που είπαμε παραπάνω, που ευνοεί μια τέτοια επικοινωνία.

Και να πως γίνεται αυτό.  Η ψυχή μας είναι άυλη. Η ενέργεια είναι επίσης άυλη. Η ψυχή μας είναι ενέργεια, υπάρχει μα δεν την βλέπουμε, είναι πνοή ζωής.  Όταν λοιπόν χαλαρώνουμε η ψυχή μας, η ενέργεια μας αυτή, μαζί και με εκείνη του σώματός μας, της ύλης μας, η ψυχή μας επικοινωνεί με τον χωροχρόνο, κάτι που όπως είπαμε, είναι αρκετά δύσκολο να γίνει όταν είμαστε ξύπνιοι. Τα προφητικά λοιπόν όνειρα είναι αυτή η επικοινωνία με το σχετικό μας μέλλον.

 

Ο Φρόυντ  δέχεται, κάτι που έχει περιγράψει ήδη από τον 2^ο αι μ.Χ. στο έργο του με τίτλο «Ονειροκριτικά», ο Αρτεμίδωρος ο Δαλδιανός, ότι, στα προφητικά όνειρα, τα αντίθετα από αυτά που βλέπουμε, είναι αυτά, είναι τελικά αυτά που θα μας συμβούν, και έτσι πρέπει να εξηγούνται. Για παράδειγμα το όνειρο ότι πεθαίνουμε, δεν σημαίνει ότι πρόκειται να πεθάνουμε, αλλά ότι θα ζήσουμε ακόμα για αρκετό καιρό.

Ο Γιούνγκ πάλι, δέχεται την αυξημένη ενορατική ικανότητα του ασυνειδήτου της ψυχής και την επαφή του με μία ανώτερη πηγή, που μπορεί να είναι το θεϊκό στοιχείο, ή το σύμπαν που μας περιβάλλει, το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που καμπυλώνεται γύρω μας.

Το Ταλμούδ, το βιβλίο στο οποίο βασίζεται η ιουδαϊκή θρησκειολογία, μιλάει επίσης για ενορατική ικανότητα όλων των ανθρώπων, αλλά μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου, και αναφέρει ότι τα όνειρα που βλέπουμε ξανά και ξανά, τα επαναλαμβανόμενα, είναι προφητικά όνειρα.

Οι εβραίοι μελετητές του έργου του Αριστοτέλη του 12^ου και 13^ου αιώνα μ.Χ, αναφέρουν ότι η  ικανότητα ερμηνείας των ονείρων, σχετίζεται και με την συλλογική τους ικανότητα, την διανοητική τους ικανότητα, το πόσο πολύ ή λίγο μπορούν να σκεφτούν.

Ο  χώρος που μας περιβάλλει δεν είναι κενός, άδειος, αέρας μόνο. Είναι ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, που καμπυλώνεται διαρκώς και διπλώνει, ερχόμενο σε επαφή με σημεία του σχετικού παρελθόντος και μέλλοντος. Είναι ένα κόσμος που ο καθένας μας τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά, σύμφωνα με την αστροφυσική.  Αυτό το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο ο καθένας το ζει διαφορετικά. Και όταν κοιμόμαστε είναι ο κόσμος με τον ερχόμαστε σε επαφή, η πηγή των προφητικών μας ονείρων, από εκεί προέρχεται η προφητική αυτή γνώση, την «ιερή». Ο ξύπνιος άνθρωπος μαθαίνει την ανθρώπινη και ατελή γνώση, που συνεχώς μεταβάλλεται και εξελίσσεται. Ο κοιμισμένος έρχεται σε επαφή με την πραγματική γνώση. Ενώ όταν κοιμάται έρχεται σε επαφή με τον κόσμο όπως τον έφτιαξε ο Θεός, όπως είναι πραγματικά. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένας βιο-υπολογιστής που ερμηνεύει διαφορετικά αυτό που βλέπει. Είναι λοιπόν ο κόσμος του σαν ένα matrix, όπως ανέφερε ο καθηγητής Δανέζης, και όχι αυτό που πραγματικά υπάρχει. Δεν μπορεί ο άνθρωπος σε εγρήγορση να το αντιληφθεί.

Η άποψη του Αριστοτέλη.

Ο μεγάλος μας φιλόσοφος δέχεται ότι κάποια από τα όνειρα είναι προφητικά. Όχι όλα. Αλλά αρνείται την οποιαδήποτε θεϊκή τους προέλευση. Διότι και τα ζώα ονειρεύονται. Οι απλοϊκοί άνθρωποι μπορούν να προφητεύουν. Οι φλύαροι και οι μελαγχολικοί έχουν οράματα, και όχι επειδή ο Θεός τα αποκαλύπτει, αλλά επειδή η φύση τους τους επιτρέπει να τα βλέπουν.

Ο Δημόκριτος πάλι είπε, ότι όταν το σώμα κοιμάται και δεν κάνει καμία κίνηση, μία αίσθηση φτάνει μέχρι τις ψυχές που ονειρεύονται και μ. αυτόν τον τρόπο, καταγράφοντας ο εγκέφαλος, δημιουργούνται οι εικόνες, τα όνειρα. Η εξωτερική κίνηση συναντά την εσωτερική κίνηση (αύρα) που γίνεται περισσότερο αισθητή όταν κοιμόμαστε, γιατί περισσότερη ύλη μας μετατρέπεται σε ενέργεια, όπως είπαμε και πιο πάνω, και έρχεται σε επαφή με την ενέργεια του του χώρου γύρω μας και αυτή η επαφή μεταφράζεται σαν όνειρο.

Τα όνειρα ονομάζονται και «προάγγελλοι των μελλόντων τι θα συμβώσει σε γλώσσι ασαφή». Τα όνειρα μας φαίνονται μπερδεμένα και σίγουρα δεν είναι ξεκάθαρα. Γι αυτό και χρειάζονται ερμηνεία. Γιατί η κίνηση τα κάνει να φαίνονται έτσι. Ποια κίνηση;  Αυτή η κίνηση, το «τα πάντα ρει» του Ηράκλειτου, αυτό που μας περιβάλλει. Έτσι τα όνειρα με έναν όρο, μπορούμε να πούμε ότι είναι η εν τω ύπνω και σε κατάσταση μεγαλύτερης ρευστότητας του σώματος, λόγω χαλάρωσης, επικοινωνία βαθύτερη του ανθρώπου με το χωροχρονικό συνεχές γύρω του, άρα και με το σχετικό μέλλον.

Σε αυτό το φαινόμενο συμβάλλει και το άγχος της καθημερινότητας. Το οποίο επηρεάζει αρνητικά μειώνοντας την ενέργεια των νεφρών, και τα οποία νεφρά κατά αντιστοιχία επηρεάζουν την εγκεφαλική λειτουργία, που αυξάνεται, και έτσι κατά τη διάρκεια του ύπνου, οδηγεί σε μεγαλύτερο ποσοστό ρευστοποίησης της μάζας, άρα και περισσότερη ανθρώπινη ενέργεια που επικοινωνεί. Και έτσι ο αγχομένος από την καθημερινότητα άνθρωπος που κοιμάται, έχει μεγαλύτερη επαφή με το σχετικό μέλλον του. Καθώς αναζητεί να δει ενδόμυχα, τι πρόκειται να του συμβεί, για να ανακουφιστεί από το άγχος.

Είναι ο ίδιος «μηχανισμός» που συμβαίνει με τους μελαγχολικούς ανθρώπους, οι οποίοι αδημονούν να μάθουν το

μέλλον τους, γι αυτό το είδωλο των μελλοντικών πράξεων σαν το (the ghost of Christmas yet to some- A Christmas Carol by Charles Dikens) έρχεται πιο νωρίς κοντά τους  από ότι στους άλλους ανθρώπους. Και έτσι έχουν μια πιο έντονη επαφή με το σχετικό μέλλον σε σχέση με τους άλλους.

Επίσης οι άνθρωποι, λόγω οικειότητας μπορούν να δουν προφητικά όνειρα που αφορούν τους ανθρώπους που αγαπάνε.

Ένα τελευταίο σημάδι ότι το όνειρο που βλέπουμε είναι προφητικό, είναι και η ύπαρξη της Μόρας. Η υπνική παράλυση, που έχει περιγραφεί από τη λαϊκή δοξασία, σαν την γριά, τον δαίμονα που κάθεται πάνω μας όταν ξυπνάμε, και δεν μπορούμε, αν και ξυπνήσαμε να κουνηθούμε και νιώθουμε, ένα βάρος, μια πίεση, ένα πάτημα στο στήθος. Πρόκειται για έναν μη συντονισμό του εγκεφάλου και του σώματος, κατά την αφύπνιση. Κατά την έξοδο από τον ύπνο, ο εγκέφαλος μπαίνει πρώτος σε αφύπνιση και το σώμα δεν έχει προλάβει να πάρει αυτή την εντολή. Συμβαίνει, καθώς η έξοδος από τη χωροχρονική επαφή σώματος και περιβάλλοντος γίνεται απότομα, σαν μία έξοδο από σκουληκότρυπα, και ενώ ο εγκέφαλος ξυπνάει, το σώμα παραμένει ακόμα σε κατάσταση ρευστοποίησης, και δεν έχει γυρίσει από το ταξίδι του αυτό στην σκουληκότρυπα, δεν έχει συμπυκνωθεί. Το ποσοστό της μάζας του σώματος που μετατράπηκε σε ύλη, δεν συμπυκνώθηκε αμέσως, και το σώμα δεν μπορεί έτσι να κινηθεί.

Στο βίντεο τέλος, της εκπομπής «Οι πύλες του ανεξήγητου» της 8-2-2009 που παρουσίαζε ο δημοσιογράφος Κώστας Χαρδαβέλλας, και από το 1.52 λεπτό του βίντεο, αναφέρεται ότι το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο σε όσους κοιμούνται σε χώρους αρνητικής ενεργειακής φόρτισης, π.χ. όπου παλιά γινόταν εκτελέσεις ανθρώπων, (άποψη του συγγραφέα Jonathan Bright) γιατί εκεί απλά είναι πιο έντονη η καμπύλωση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, άρα και μεγαλύτερη η επαφή του ανθρώπου με το χωροχρονικό συνεχές. Επομένως και το φαινόμενο της Μόρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα προφητικά όνειρα.  

 

Συγγραφή άρθρου:

Βαλμά Σπ. Βενετία,

Ηράκλειο Κρήτης,

Σεπτέμβριος 2020

 

 

Πηγές:

------

1) Έριχ Φόμ, Η ξεχασμένη γλώσσα. Εισαγωγή στην κατανόηση των ονείρων, των παραμυθιών και των μύθων. Εκδόσεις: Μπουκουμάνη, Αθήνα 1975.

2) Αριστοτέλη, Η μαντική μέσα από τα όνειρα. Εκδόσεις: Περίπλους.

3) Αρχαία Ελληνική Γραμματεία «Οι Έλληνες»,

Αρτεμίδωρος, Άπαντα, Ονειροκριτικά, βιβλίον Α.

Εκδόσεις: Οδυσσέας Χατζόπουλος.

4) Αλβέρτου Αϊστάιν : H Θεωρία της σχετικότητας

5) Μάνου Δανέζη διάλεξη. «Ο άνθρωπος ως βιο-υπολογιστής» Ηράκλειο Κρήτης, Μάϊος 2018.

6) Βαλμά Βενετίας : Οδός Θεοτοκοπούλου (οι τόποι βασανισμού και εκτελέσεων μετατρέπονται σε ενεργειακές πύλες, και χώρους αρνητικής ενέργειας)

Ελλάδα 2020- υπό έκδοση, Εκδόσεις : Rbooks.

(προσωρινή αυτοέκδοση στη σελίδα : openbook.gr)

7) Κώστα Χαρδαβέλλα : Οι πύλες του ανεξήγητου, τηλεοπτική

 Εκπομπή 8-2-2009.

8) Η θεωρία της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής